Se mudó de ecociudad Bahia!!!
Door: Noomy
Blijf op de hoogte en volg Naomi
19 Februari 2010 | Ecuador, Bahía de Caráquez
Op het moment zit ik eventjes onder een ventilator want buiten is het lekker warm. Integenstelling tot in Quito is het hier zelfs snachts warm.
In mijn laatste week in Quito ben ik nog met mijn lerares Carina naar het park Itchimbia geweest, een park wat heel hoog oppe berg ligt zodat je (zoals wel vaker hier) een heel goed uitzicht over Quito hebt. In het park is een museum over planten en dieren rondom Quito en ik kreeg er van Carina een rondleiding.
Verder moest ik afscheid nemen van school, alle vriendinnen van school en natuurlijk mijn gastgezin inclusief huisgenootjes. Dat moest wat sneller dan gedacht want ik dacht eigenlijk dat ik op zondag naar Bahia zou vertrekken maar op donderdag kreeg ik te horen dat ik op vrijdagavond al zou vertrekken. (Je weet hier nooit wat er gaat gebeuren). Op mijn laatste woensdagavond (yanapuma stapavond) ben ik met een paar vrienden van school naar een salsadiscoteek geweest met heel veel salsaleraren die heel goed konden dansen en wij helaas niet. Maar iedereen probeerde ons te leren dansen en ze waren echt heel erg lief. Verder weet ik niet meer zo heel veel over mijn laatste week in Quito, ik heb ook weer veel gezien in de tussentijd.
Inmiddels ben ik ook verhuisd naar Bahia de Caraquez oftewel Ecociudad Bahia. Bahia is een ecociudad en ze proberen er alles aan te doen om het zo ecologisch mogelijk te maken. Ze doen onder anderen een papierrecycling en hebben een hele boel ecotaxi's (fietstaxi's). Verder is dit gebied echt fantastisch en je hebt hier zo'n beetje alles kust (costa), bergen (tierra), soort van regenwoud (selva) en in de tuin van de school een heel klein beetje Galapagos, namelijk een gigantische reuzenschilpad van 110 jaar oud genaamd Migalito. Hij is heel erg lief en hij vind het prachtig om aandacht te krijgen.
Ik woon in het reservaat Serro Seco, verder wonen hier de eigenaar Marcello, twee biologie studenten Ernesto en Juan en een grappig oud mannetje genaamd Rumaldo. Maar momenteel wonen we hier met een heleboel mensen. Namelijk nog een jongen uit Uruguay die binnenkort met een zeilboot naar India vertrekt (geniaal figuur). Nog vier zweedse vrijwilligers en wel 11 biologiestudenten uit Guayaquil. Verder zijn er altijd wel een stuk of tien mensen op bezoek, sommige wonen bijna hier alleen slapen doen ze ergens anders. Dus het is lekker druk en gezellig: samen koken, feesten en dansen.
Het reservaat ligt langs de wijk Bellavista, het is een arme wijk maar wel heel gezellig en hij ligt op een toplocatie aan de ene kant een natuurresevaat en aan de andere kant de zee en het is maar een kwartiertje naar het centrum van Bahia. Een groot gedeelte van de projecten van Marcello is ook bedoeld voor de ontwikkeling van de wijk. De mensen uit de wijk zijn heel erg lief en begroeten je altijd, verder luisteren ze heel erg veel muziek, de hele dag door.
Het eerste weekend hier nadat ik s'morgensvroeg in Bahia ben aangekomen ben ik naar Canoa geweest. Een gezellig (vooral lokaal) toeristisch plaatsje vlakbij Bahia, eerst moet je met een klein bootje (die op en aan varen) de rivier oversteken en daarna is het nog maar een half uurtje met de bus. In Canoa is een gigantisch strand en heel veel kleine gezellige barretjes ernaast waar je in de hangmat kun liggen. Veel mensen komen hier ook om te surfen, wat heel erg goed gaat hier. Ik heb ook al een keertje geprobeerd, tis wel erg lastig.
Aan de kust dus ook in Bahia hebben ze nu drie maanden (zomer)vakantie waardoor er dus ook geen school is. Maar de kinderen kunnen wel naar een gratis school gaan om engels te leren. Ze hadden alleen nog geen lerares dus hebben ze mij gevraagd om les te geven aan deze kinderen en ik heb ja gezegd. De eerste dag dacht ik eerst dat ik alleen maar hoefden mee te kijken zodat ik wist hoe ik het zelf zou doen. Maar dat had ik verkeerd begrepen ik moest meteen al voor de klas gaan staan. Ik ben maar begonnen met uit te vogelen wat de ze al van ze al van engels kunnen wat ik had echt geen idee wat ze wel en niet kunnen. Hun niveau is erg verschillend sommigen kunnen al best wel goed engels en ook hun uitspraak is goed en anderen kunnen alleen maar tot twintig tellen, wat kleuren en een paar basiswoorden. Maar ook de leeftijden zijn erg verschillend de jongsten kinderen zijn een jaar of acht en de oudste is ergens in de twintig. Ze zitten allemaal bij elkaar in een klas, de jongste zijn erg verlegen en het is heel moeilijk om erachter te komen of ze je wel of niet begrijpen. Dus het is erg moeilijk om hun les te geven ook omdat ik hier geen ervaring mee heb en ik vaak niet weet hoe ik iets in het Spaans moet uitleggen. Gelukkig zijn de kinderen erg lief en ze helpen mij weer met mijn spaans. En gelukkig krijg ik sinds deze week ook hulp van twee zweedse vrijwilligers, nu kunnen we de klas opdelen in drie groepjes. Dit is veel beter voor het oefenen van de uitspraak en de jongsten durfen ook veel meer nu.
Verder heb ik hier ook een beetje carnaval gevierd. Op zaterdag was hier een desfile (optocht), en wij hebben ook meegelopen met serro seco met een soort van spandoek. En vraag me niet waarom maar Rumaldo liep mee met regenlaarzen aan, een zwembroek, een witte blouse en een boom op zijn nek. Hierna was er feest op de straat naast het strand waar we samen met vrienden van Ernesto en Juan naartoe zijn gegaan. Op zondag was iedereen behalve Ernesto te moe om te gaan. Op maandag zijn we overdag naar San Clemente geweest waar je overal met water bekogeld werd (dat doen ze hier met carnaval). En savonds hebben we op een verlaten strand ons eigen feestje gebouwd met een kampvuur, muziek, spelletjes en heel veel dansen. Ook hebben we met de hele groep op het strand geslapen in een hele grote tent die we van plastic en bamboestokken gemaakt hebben. Dat was een hele klus in het donker want we waren uiteraard (hora latina) veel te laat om het strand.
Op dinsdag de laatste dag van de carnaval ben ik savonds met de zweedse groep naar Canoa geweest, er waren daar nog andere zweedse waar we mee op stap zijn geweest. En hier werd je niet alleen met water bekogeld, maar ook met modder en helaas ook met eieren. Iederen was echt ontzettend vies na deze avond maar het was wel heel gezellig.
Maar ook op serro seco word er regelmatig een feestje geven. Dan maken we zelf pizzas (ze hebben hier een echt pizza-oven) en doen we allemaal maffe spelletjes en natuurlijk heel veel dansen(als ik terug kom kan ik salsa-dansen).
Maar ik blijf nog wel eventjes hier want de gezelligheid hier bevalt me wel:P
In mijn laatste week in Quito ben ik nog met mijn lerares Carina naar het park Itchimbia geweest, een park wat heel hoog oppe berg ligt zodat je (zoals wel vaker hier) een heel goed uitzicht over Quito hebt. In het park is een museum over planten en dieren rondom Quito en ik kreeg er van Carina een rondleiding.
Verder moest ik afscheid nemen van school, alle vriendinnen van school en natuurlijk mijn gastgezin inclusief huisgenootjes. Dat moest wat sneller dan gedacht want ik dacht eigenlijk dat ik op zondag naar Bahia zou vertrekken maar op donderdag kreeg ik te horen dat ik op vrijdagavond al zou vertrekken. (Je weet hier nooit wat er gaat gebeuren). Op mijn laatste woensdagavond (yanapuma stapavond) ben ik met een paar vrienden van school naar een salsadiscoteek geweest met heel veel salsaleraren die heel goed konden dansen en wij helaas niet. Maar iedereen probeerde ons te leren dansen en ze waren echt heel erg lief. Verder weet ik niet meer zo heel veel over mijn laatste week in Quito, ik heb ook weer veel gezien in de tussentijd.
Inmiddels ben ik ook verhuisd naar Bahia de Caraquez oftewel Ecociudad Bahia. Bahia is een ecociudad en ze proberen er alles aan te doen om het zo ecologisch mogelijk te maken. Ze doen onder anderen een papierrecycling en hebben een hele boel ecotaxi's (fietstaxi's). Verder is dit gebied echt fantastisch en je hebt hier zo'n beetje alles kust (costa), bergen (tierra), soort van regenwoud (selva) en in de tuin van de school een heel klein beetje Galapagos, namelijk een gigantische reuzenschilpad van 110 jaar oud genaamd Migalito. Hij is heel erg lief en hij vind het prachtig om aandacht te krijgen.
Ik woon in het reservaat Serro Seco, verder wonen hier de eigenaar Marcello, twee biologie studenten Ernesto en Juan en een grappig oud mannetje genaamd Rumaldo. Maar momenteel wonen we hier met een heleboel mensen. Namelijk nog een jongen uit Uruguay die binnenkort met een zeilboot naar India vertrekt (geniaal figuur). Nog vier zweedse vrijwilligers en wel 11 biologiestudenten uit Guayaquil. Verder zijn er altijd wel een stuk of tien mensen op bezoek, sommige wonen bijna hier alleen slapen doen ze ergens anders. Dus het is lekker druk en gezellig: samen koken, feesten en dansen.
Het reservaat ligt langs de wijk Bellavista, het is een arme wijk maar wel heel gezellig en hij ligt op een toplocatie aan de ene kant een natuurresevaat en aan de andere kant de zee en het is maar een kwartiertje naar het centrum van Bahia. Een groot gedeelte van de projecten van Marcello is ook bedoeld voor de ontwikkeling van de wijk. De mensen uit de wijk zijn heel erg lief en begroeten je altijd, verder luisteren ze heel erg veel muziek, de hele dag door.
Het eerste weekend hier nadat ik s'morgensvroeg in Bahia ben aangekomen ben ik naar Canoa geweest. Een gezellig (vooral lokaal) toeristisch plaatsje vlakbij Bahia, eerst moet je met een klein bootje (die op en aan varen) de rivier oversteken en daarna is het nog maar een half uurtje met de bus. In Canoa is een gigantisch strand en heel veel kleine gezellige barretjes ernaast waar je in de hangmat kun liggen. Veel mensen komen hier ook om te surfen, wat heel erg goed gaat hier. Ik heb ook al een keertje geprobeerd, tis wel erg lastig.
Aan de kust dus ook in Bahia hebben ze nu drie maanden (zomer)vakantie waardoor er dus ook geen school is. Maar de kinderen kunnen wel naar een gratis school gaan om engels te leren. Ze hadden alleen nog geen lerares dus hebben ze mij gevraagd om les te geven aan deze kinderen en ik heb ja gezegd. De eerste dag dacht ik eerst dat ik alleen maar hoefden mee te kijken zodat ik wist hoe ik het zelf zou doen. Maar dat had ik verkeerd begrepen ik moest meteen al voor de klas gaan staan. Ik ben maar begonnen met uit te vogelen wat de ze al van ze al van engels kunnen wat ik had echt geen idee wat ze wel en niet kunnen. Hun niveau is erg verschillend sommigen kunnen al best wel goed engels en ook hun uitspraak is goed en anderen kunnen alleen maar tot twintig tellen, wat kleuren en een paar basiswoorden. Maar ook de leeftijden zijn erg verschillend de jongsten kinderen zijn een jaar of acht en de oudste is ergens in de twintig. Ze zitten allemaal bij elkaar in een klas, de jongste zijn erg verlegen en het is heel moeilijk om erachter te komen of ze je wel of niet begrijpen. Dus het is erg moeilijk om hun les te geven ook omdat ik hier geen ervaring mee heb en ik vaak niet weet hoe ik iets in het Spaans moet uitleggen. Gelukkig zijn de kinderen erg lief en ze helpen mij weer met mijn spaans. En gelukkig krijg ik sinds deze week ook hulp van twee zweedse vrijwilligers, nu kunnen we de klas opdelen in drie groepjes. Dit is veel beter voor het oefenen van de uitspraak en de jongsten durfen ook veel meer nu.
Verder heb ik hier ook een beetje carnaval gevierd. Op zaterdag was hier een desfile (optocht), en wij hebben ook meegelopen met serro seco met een soort van spandoek. En vraag me niet waarom maar Rumaldo liep mee met regenlaarzen aan, een zwembroek, een witte blouse en een boom op zijn nek. Hierna was er feest op de straat naast het strand waar we samen met vrienden van Ernesto en Juan naartoe zijn gegaan. Op zondag was iedereen behalve Ernesto te moe om te gaan. Op maandag zijn we overdag naar San Clemente geweest waar je overal met water bekogeld werd (dat doen ze hier met carnaval). En savonds hebben we op een verlaten strand ons eigen feestje gebouwd met een kampvuur, muziek, spelletjes en heel veel dansen. Ook hebben we met de hele groep op het strand geslapen in een hele grote tent die we van plastic en bamboestokken gemaakt hebben. Dat was een hele klus in het donker want we waren uiteraard (hora latina) veel te laat om het strand.
Op dinsdag de laatste dag van de carnaval ben ik savonds met de zweedse groep naar Canoa geweest, er waren daar nog andere zweedse waar we mee op stap zijn geweest. En hier werd je niet alleen met water bekogeld, maar ook met modder en helaas ook met eieren. Iederen was echt ontzettend vies na deze avond maar het was wel heel gezellig.
Maar ook op serro seco word er regelmatig een feestje geven. Dan maken we zelf pizzas (ze hebben hier een echt pizza-oven) en doen we allemaal maffe spelletjes en natuurlijk heel veel dansen(als ik terug kom kan ik salsa-dansen).
Maar ik blijf nog wel eventjes hier want de gezelligheid hier bevalt me wel:P
-
20 Februari 2010 - 14:09
Marian Reijnders:
Ha Juf Naomi wat leuk Naomi voor de klas engels leren en zelf van hun spaans. Wat een andere carneval bij jullie geen toeters maar water.
Hier is het nog steeds koud en nat we verlangen naar het voorjaar stuur maar wat warmte.
Groeten en genieten -
20 Februari 2010 - 20:09
Mam:
Ha Naomi, wie had dat gedacht dat jij Engelse les zou gaan geven! Weet je nog enkele jaren geleden toen je op de Havo zo worstelde met Engels? Zo zie je maar weer, het leven zit vol verrassingen! Liefs Mam -
21 Februari 2010 - 19:25
Hennie En Natasja:
Hoi Naomi,
Wat een contrast, vanmiddag nog een optreden 2 gitaren en dito stemmen, héél klein en fijn. En nu lees ik je verhalen van zo heel erg ver weg, groots en vol avontuur. Super dat je dit met ons wilt delen.
Groetjes,
Hennie en Natasja -
22 Februari 2010 - 12:50
Pap:
Hoi Naomi super super leuk daar.Ik was met je broerje en Micha een week skien in Wagrain. We maakte ons ongerust over hoe het met jou zou gaan,toen we terug waren had ik nog geen mail,toen heeft Geke me deze mail gestuurd,Broer denkt al dat het je daar zo goed bevalt dat je langer als een half jaar daar blijft.
Je kaart is aan gekomen
Groetjes en feest nog heel veel
-
24 Februari 2010 - 13:52
Yvonne:
hey naomi, wat heb jij een geweldige tijd daar zo te lezen !!
op de manege hebben we het er vaker over , zijn benieuwd naar je verhalen als je terug bent.
en natuurlijk willen we een danslesje.
heeeel veel plezier en groetjes van ons allemaal -
24 Februari 2010 - 17:24
Lian:
Hey Gupje,
Wat super lief dat je ons salsa-les wilt gaan geven als je terug bent??? (aan je didactic skills zou het niet mogen liggen ;) )
You go girl!!
Enjoy :)
ps. dr is 10euro op die rekening voor het voetbalveld gezet ;) -
10 Maart 2010 - 16:16
Jimmie:
nog een paar daagjes en den zeen ich dich weer! :D
