Hlane
Door: noomy
Blijf op de hoogte en volg Naomi
12 Juli 2008 | Swaziland, Lobamba
In Hlane trof ik een andere ecovolunteer Noortje ik kende haar niet maar ze woont in Nederland vlakbij mij.
S'nachts sliepen we in een tentje op een kampeerterein vanwaaruit we de leeuwen konden horen brullen (nogal griezelig, t lijkt alsof ze 2m achter je staan). Het tentje opzetten ging niet zo gemakkelijk het was een hele rare en niemand wist hoe het wel moest. We dachten eerst dat hij vierkant was, maar het was toch een puktentje.
We moesten s'avonds al water koken (want dat kon je zo niet drinken) zodat het de volgende morgen afgekoeld was.
De volgende morgen moesten we om half zeven klaar zijn.Omdat het om half zeven pas licht werd en er geen electriciteit was moesten we alles zien te vinden mijn een lamp op ons hoofd.
We werden opgehaald door een jeep waarvan de laadklep was volgeladen met mensen, wat heel normaal is in Swaziland. Hier hebben we ons ook maar tussen gepropt.
De groep mensen waar we de eerste paar dagen in Hlane mee moesten werken was niet gewent om met vrijwilligers te werken. Dit merkte je erg goed. Normaal verteld een blanke hun wat ze moeten doen en nu moesten hun een blanke vertellen wat ze moesten doen. Hier zat wel een uitzondering bij genaamd Petros. Hij bleef maar tegen ons aan het vertellen en grapjes aan het maken en wilden heel erg graag met ons foto.
De morgen erna moesten we om half zeven niet alleen klaar zijn maar moest ook nog de tent afgebroken zijn om half zeven. Ja dat moest ook in het donker, afbreken ging gelukkig een stuk makkelijker. Hierdoor waren we ietsjes eerder klaar en hebben we nog eventjes naar een struisvogel gekeken. Het beest liep rond de tent van onze buren. Hij pakt een stuk vlees van de barbeque en smeet het weer terug (was vast ook vegetarier). Daarna vond hij de prullebak en DIE vond hij wel interresant, binnen een paar seconden vloog de inhoud van de prullenbak door de lucht, de buren deden er alles aan om de struisvogel weg te jagen
S'nachts sliepen we in een tentje op een kampeerterein vanwaaruit we de leeuwen konden horen brullen (nogal griezelig, t lijkt alsof ze 2m achter je staan). Het tentje opzetten ging niet zo gemakkelijk het was een hele rare en niemand wist hoe het wel moest. We dachten eerst dat hij vierkant was, maar het was toch een puktentje.
We moesten s'avonds al water koken (want dat kon je zo niet drinken) zodat het de volgende morgen afgekoeld was.
De volgende morgen moesten we om half zeven klaar zijn.Omdat het om half zeven pas licht werd en er geen electriciteit was moesten we alles zien te vinden mijn een lamp op ons hoofd.
We werden opgehaald door een jeep waarvan de laadklep was volgeladen met mensen, wat heel normaal is in Swaziland. Hier hebben we ons ook maar tussen gepropt.
De groep mensen waar we de eerste paar dagen in Hlane mee moesten werken was niet gewent om met vrijwilligers te werken. Dit merkte je erg goed. Normaal verteld een blanke hun wat ze moeten doen en nu moesten hun een blanke vertellen wat ze moesten doen. Hier zat wel een uitzondering bij genaamd Petros. Hij bleef maar tegen ons aan het vertellen en grapjes aan het maken en wilden heel erg graag met ons foto.
De morgen erna moesten we om half zeven niet alleen klaar zijn maar moest ook nog de tent afgebroken zijn om half zeven. Ja dat moest ook in het donker, afbreken ging gelukkig een stuk makkelijker. Hierdoor waren we ietsjes eerder klaar en hebben we nog eventjes naar een struisvogel gekeken. Het beest liep rond de tent van onze buren. Hij pakt een stuk vlees van de barbeque en smeet het weer terug (was vast ook vegetarier). Daarna vond hij de prullebak en DIE vond hij wel interresant, binnen een paar seconden vloog de inhoud van de prullenbak door de lucht, de buren deden er alles aan om de struisvogel weg te jagen
