Canoa Aventura

Hola mensjes uit Nederland,

Een paar uurtjes nadat ik mijn vorige verslag heb verstuurd zijn we naar de boot toe gegaan die zich klaar aan het maken was voor vertrek naar Iquitos. We hingen onze hangmat op (want daar moesten we de komende nachten in slapen) en gingen wachtend op het vertrek kijken naar het inladen van de boot. De spullen werden met mankracht de boot opgeladen en de mannen moesten over een gammele houten plank met alle spullen de boot op klauteren. Ook de koeien moesten over deze plank de boot oplopen en ze werkten niet mee (en terecht).
De boot die eigenlijk om een uur of vijf zou vertrekken, vertrok uiteindelijk om zeven uur (een meevaller). De reis naar Iquitos was eigenlijk best relax we lagen boven op de boot op een open dek waar een lekker windje stond. En omdat we zelf sojasaus, sambal, zout en bruine suiker hadden meegenomen was het eten ook niet heel verkeerd. Af en toe zag je een kleine nederzetting waar de boot aanmeerde om spullen op en af te laden. Er kwamen dan vaak allemaal verkopers met lekkere hapjes de boot op. Twee dagen later waren we al om drie uur in Iquitos, terwijl we zelf op minimaal een dag later hadden gerekend.
Na bijna twee dagen door the middle of nowhere gevaren te hebben zien we in plaats van een kleine nederzetting een gigantische stad midden in de Amazone opdoemen die je qua inwonder aantal kunt vergelijken met Den Haag. Het heeft een gigantische internationale haven en dat moet ook wel want de rivieren zijn de enige wegen die naar deze stad toe leiden, het is onmogelijk om er met de auto te komen. Iquitos zelfs is een druk en gezellig stadje en het stik er van de brommertaxi's en brommers, het is er dan ook een hels kabaal op straat. Op de markt hebben we heerlijk en goedkoop kunnen eten zowel 's morgens, 's middags als 's avonds. Om een of andere reden hebben zijn heel veel huizen met badkamertegeltjes bekleed wat een nogal raar gezicht geeft. We hadden hier een erg relax hostel met een zwembad!

In iquitos konden we het natuurlijk niet laten om voor een paar dagen de jungle in te gaan. Aan tour-operators is in Iquitos zeker geen tekort en tijdens het zoeken naar de beste jungletour hadden we meestal een hele kudde gringohunters (mensen die betaald krijgen als ze je naar een tour-operator weten te brengen) achter ons aan lopen. Zelfs sommige politieagenten waren gringohunters. Na eventjes zoeken hadden we een voor ons geknipte tour gevonden.
Terwijl de meeste tours naar luxe junglelodges gingen, sliepen wij iedere nacht op een andere plaats op een matrasje onder een mosquito-net. We zijn uiteindelijk 5 dagen en vier nachtjes de jungle in gegaan en hebben ook een hoop gezien. Allereerst zijn we met een klein motorbootje over de Amazone-rivier naar het dorpje San Juan gegaan, vanuit hier gingen we met een bootje gemaakt van een boomstam naar een groepje huisjes, waar we die nacht bleven slapen. De tweede nacht zijn we gaan kamperen en als jullie dachten dat dat hier in een tent gebeurd dat hebben jullie het mis. Hier is het gewoon een matrasje in het gras een mosquito-net erboven en daarboven een zeiltje dat ondanks de gaten de regen tegen moet houden. Nadat onze gids ons allemaal enge verhalen verteld had over slangen die hier voorkomen zijn we onder ons mosquito net gekropen waar we eerst een halfuur met de muggen hebben gevochten en daarna zijn we gaan proberen om te slapen. Om twaalf uur begon het met regenen en dat is die nacht en de daarop volgende dag niet meer opgehouden. De volgende morgen waren we allebei ziek, maar ja wie gaat er ook midden in het regenseizoen in de amazone kamperen. Gelukkig hebben we de volgende twee nachten bij families onder een strodak kunnen slapen.
Overdag en vaak ook 's avonds gingen we zowel per kanoe als te voet samen met onze gids opzoek naar de dieren van de amazone en we hebben er heel wat gezien. Allereerst op een avondhike een heleboel grote spinnen ongeveer zo groot als een hand. Verder een stuk of vijf slangen waarvan we er eentje uit het water hebben gevist. Drie luiaards die zich heel heel heel erg langzaam voortbewogen, ze konden wel familie van Henk zijn. Hoog in de bomen hebben we 6 leguanen en super veel groepen aapjes gespot. 7 Piranja's die Jimmie gevangen en opgegeten heeft, hij vond ze super lekker. Onze gids (die wel wat weg had van Steve Irwin) heeft nog een gigantische kameleon gevangen. En verder hebben we nog een heleboel kikkers,vogels,vlinders, vleermuizen, gigantische mieren en helaas ontelbaar veel muggen gezien. De laatste dag zijn we naar een park geweest waar allemaal tamme dieren zaten. Hier hebben we nog een boa, een alligator, een prehistorische schildpad, nog een luiaard, toucans en hele vrekke apen ontmoet. Hier konden we de dieren van erg dichtbij bekijken en zelfs met ze spelen maar de voorgaande dagen hadden we ze in hun natuurlijke leefomgeving gezien wat ze eigenlijk veel interesanter maakt.

Na ons jungleavontuur zijn we teruggekeerd naar ons hostel met zwembad waar we ons even goed konden douchen voordat we weer de boot op gingen naar Pucallpa. Want Pucallpa ligt niet alleen verder weg dan Yurimaguas maar het is ook nog eens tegen de stroom in.
Rond een uur of vier kwamen we bij de boot aan. Op de boot hing een bord dat hij vandaag ging vertrekken om half zes zonder vertraging. Maar al snel kwamen we erachter dat hij die dag helemaal niet meer zou vertrekken en na verder vragen ontdekten we dat het bord er gewoon een dag te vroeg hing. Gelukkig konden we wel al op de boot overnachten en zo een fijn plaatsje uitzoeken. Na zo'n 25uur vertraging vertrok onze boot dan eindelijk richting Pucallpa. We vonden deze bootreis allebei een stuk minder leuk als de vorige, we hadden dit keer geen open dek, er zaten honderden mestkevers en zelfs mosquitos, hij maakte gigantisch veel lawaai waardoor we de hele tijd hebben moeten schreeuwen en in plaats van twee dagen duurde deze vier dagen.

Maar gelukkig zitten we nu eindelijk in Pucallpa waar we ons naar 5 dagen weer kunnen douche en weer in een normaal bed kunnen slapen want na 5 nachten in een hangmat verlang je behoorlijk naar een bed wat recht is en niet de hele tijd beweegt.
Morgen vertrekken we naar Huanuco onze eerste bestemming van de Central Highlands waar we in 1 a 2 weken door heen willen trekken richting Cuzco. De route staat bekend als zwaar, mooi, traditioneel en niet toeristisch. Zwaar omdat de wegen ontzettend slecht zijn en de passen heel hoog.
Maar eerst eventjes lekker eten en slapen.

Groetjes van Naomi