Aventuras en un planeta diferente

Hola mensjes de holanda,

We wilden eigenlijk pas weer in La Paz een verslag schrijven maar we konden het niet laten onze laatste trip eventjes aan jullie te vertellen. We zijn een paar dagen op een andere planeet geweest met een stenen boom, gekleurde meren, grote witte vlaktes, oude fossielen, raar gekleurde bergen, geisers, rare steenformaties en nog veel meer.

Vanuit La Paz zijn we met de bus naar Oruro gegaan waar we overnacht hebben en nog eventjes van het marktleven genoten hebben. De volgende dag kochten we de allerlaatste treintickets (bofferds) naar Uyuni, een klein plaatsje op de andere 'planeet'. De treinreis was een stuk relaxter als de busreizen tot nu toe, vertrok op tijd (dat kan dus) en het uitzicht was prachtig.
Uyuni zelf was net een spookstad omdat het er zo rustig was, er niets te beleven is (vooral in het weekend) en het ergens in de middle of nowhere ligt. Het paste er wel goed bij, helaas hadden we voor die dag maar een doel en dat was een tour boeken om iets meer van die ‘andere’ planeet te zien. Dat is gelukkig wel gelukt en de volgende dag vertrokken we samen met een gids, twee canadese meisjes en twee engelse jongens stapten we de dag erna in een luxe jeep (4WD, verwarming, radio met cd-spelers en goed muziek en lang niet zo hobbelig als de boliviaanse bussen).

Onze eerste bestemming was een treinenkerkhof, wat bestond uit een verzameling verroeste honderddertig jaar oude locomotieven, waar je heerlijk op kon klauteren.
Hierna reden door naar de zoutvlaktes van Uyuni, een gigantisch vlak gebied dat bedekt wordt met een laag zout van tussen de paar centimeter en de twintig meter dik. Het gebied is ontstaan in dezelfde tijd als de andes. Honderden miljoen jaar geleden, toen twee tektonische platen tegen elkaar botsten. De zee werd toen ingedamd door de bergen en de meren die toen onstaan zijn, zijn nu langzaam opgedroogd en het zout is achtergebleven.

Aan de rand van de zoutvlaktes stopten we bij een plaats waar ze zout winnen. Hier zagen we honderen kegelvormige bergjes zout die lagen te drogen. Daarna reden we echt de zoutvlaktes op en alles om ons heen werd wit. Na ongeveer dik uur rijden kwamen we bij een eiland aan, een cactuseiland genaamd Isla de Pescado. Het stond helemaal vol met gigantische cactussen die duizenden jaren oud bleken te zijn. Na hier geluncht te hebben gingen we rare foto's maken, wat erg grappig was. En om jullie ook eventjes te laten lachen hebben we er een paar voor jullie geselecteerd.

Hierna reden we door naar een ander eiland waarop een grot stond, vol met oude fossielen van koraal. Vervolgens reden we met een prachtige zonsondergang op de achtergrond door naar onze eerste slaaplocatie. Een hutje wat gedeeltelijk gemaakt was van zout aan de rand van de zoutvlaktes.

De volgende morgen reden we eerst naar een mirador van de actieve vulkaan Ollague, als je goed keek kon je een beetje rook uit de vulkaan zien komen. Rondom de mirador bevond zich een verzameling rare steen en rotsformaties, die ons weer het gevoel gaven dat we op de maan aan het wandelen waren.

De volgende stop was ook bij een verzameling steenformaties, maar hier stond een hele speciale namelijk de Arbol de Pierdra (betekent; stenen boom). De rotsen waren door de wind zo aangetast dat ze rare vormen hadden gekregen en de Arbol de Pierdra had de vorm van een reuzachtige boom gekregen.

Hierna reden we langs een aantal meren waarvan we bij eentje flamigo's konden zien. Het laatste meer was Laguna Colorado, wat een bepaalde tijd van het jaar de kleur rood bevat. Ook op dit meer zaten flamigo's en we zagen alle drie de soorten flamigo's van zuid-amerika.

Na een koude nacht (gelukkig hadden we warme dekens) vertrokken we om zes uur 's morgens naar de geisers. Uit gigantische gaten spoot een soort damp die naar rotte eieren stonk. Eventjes verderop stopten we bij een hot spring waar we ons eventjes hebben opgewarmt en opgefrist. Hierna reden we als herboren weer verder naar de laatste atractie, Laguna Verde. Een meertje wat door de stoffen in het water een torquoise kleur hadden.

Na Laguna Verde begon onze acht uur durende reis terug naar Uyuni en onderweg moest onze gids/chauf regelmatig remmen en/of toeteren omdat er een kudde lama’s de weg overstak.

Inmiddels zitten we al in Potosi maar daarover meer in het volgende verslag.

Groetjes van de Plutomannetjes Jimmie en Naomi